Un can con moita historia

jueves, octubre 20, 2005

En contra do nomadismo!!


Desapareceu,unha das miñas donas marchou, que carafio fará, alá volve a Barcelona...pero bueno, e eu que, quen vai xogar conmigo, a quen lle vou poñer eu a pata, agora que descubriu que me poño de mal humor cando non teñen tempo a xogar comigo, que non son tan bravo, colle e marcha, que vida a destes humanos, sempre dun lado para outro, eu non chos entendo, non!!
Logo virá soltando ese rollo do Estado do Benestar, buffffffffff, que pesadilla, co tranquiliña que me andaba pola casa...en fin, ela verá para que lle serve saber sobre iso, eu non acabo de entendelo.
Seica pasa as mañás e as tardes nese edificio da foto, e que agora ten compañeiros novos de clase, bueno, xa contará á volta...

1 comentario:

acedre dijo...

Os meus donos non van tan lonxe pero non tenhen tempo para xogar comigo. Iso din. Pero andan todo o dia fora da casa e logo andan cos ordenadores e asi pasan os dias.
Eu aproveito e engordo.
Saudos agora que apanhei o ordenador sen que se enteirasen os meus donos.