Un can con moita historia

domingo, diciembre 25, 2005

Que susto!!

Bueno, a min como can, gústame o Nadal, toda a xente na casa aburrida, que van facer, máis que xogar comigo, que festas, que alegría. E aínda por riba, comín a corpo de can, bacallau e langostinos a esgalla, nada de pienso dese, guhhhhhhh, que marabilla.

Pero estaba eu co papo cheio, acompañando a Mamá Juana á lavadora, cando vin no chan ese gato, que fai un gato enriba dun calcetín, bufffffff, que susto, quedei pasmado, puxéronse os pelos de punta, e ata vin peligrar a digestión do bacallau, que todavía non é día dos cans inocentes, facerme esto a min, que xa son minoría na casa desde que chegaron eses dous gatos lampantíns. Creo que estou algo enfermo, comezo a velos por todas partes, cada día son máis, no salón, nos calcetíns, nos manteis, nas postais, ...guau, guau, guaaaaaaauuuuuuuu!!

No hay comentarios: